Zagrożenia przy pracy z koputerem.

1. Zagrożenia zdrowotne.

Zagrożenia zdrowia związane są najczęściej z przyjmowaniem niewłaściwej postawy ciała,podczas pracy przy komputerze.

Zagrożenia mogą w konsekwencji prowadzić do:

• bólów mięśniowo-szkieletowych okolic szyi, barków i pleców,
• bólów mięśniowych okolic nadgarstków i kończyn górnych,
• skrzywienia bocznego kręgosłupa,
• pogłębionej kifozy piersiowej (tzw. garba),
• bólów i zawrotów głowy,
• zmniejszonej lordozy lędźwiowej,
• zespołu suchego oka.
• możliwe są również niepożądane zmiany ogólnoustrojowe - od osłabienia ogólnej siły mięśniowej, przez zaburzenia układu oddechowego i krążenia, nawet po otyłość, cukrzycę i osteoporozę.  

 

•  Groźne dla zdrowia są również uzależnienie od komputera i gier komputerowych. Rozumiane jest ono jako patologiczne używanie komputera lub internetu, które objawia się na sferze psychicznej,fizycznej, ekonomicznej i społecznej. Może prowadzić do depresji.

 

• W czasie pracy przy komputerze można ulec wypadkowi takiemu jak choćby porażenie prądem.

 

2.Utrata danych.
 

 Wirusy komputerowe – programy komputerowe, posiadające zdolność replikacji, tak jak prawdziwy wirus. Wirus do swojego działania potrzebuje i wykorzystuje system operacyjny, aplikacje oraz zachowanie użytkownika komputera.

Wirusa komputerowego zalicza się do złośliwego oprogramowania.

Do zwalczania i zabezpieczania się przed wirusami komputerowymi stosuje się programy antywirusowe.

 Wirus komputerowy przenosi się poprzez pliki, co wymaga obecności systemu plików, lub przez bezpośredni zapis w wybranym sektorze bądź jednostce alokacji zewnętrznego nośnika danych np. dysku twardego, lub pendrive'a.

 

Koń trojański, trojan – określenie oprogramowania, które podszywając się pod przydatne lub ciekawe dla użytkownika aplikacje, dodatkowo implementuje niepożądane, ukryte przed użytkownikiem różne funkcje np.programy szpiegujące, bomby logiczne, furtki umożliwiające przejęcie kontroli nad systemem przez nieuprawnione osoby itp. Nazwa pochodzi od mitologicznego konia trojańskiego.

 

 

Robak komputerowy – samoreplikujący się program komputerowy, podobny do wirusa komputerowego.

 Robak jest  samodzielny, rozprzestrzenia się we wszystkich sieciach podłączonych do zarażonego komputera poprzez wykorzystanie luk w systemie operacyjnym lub naiwności użytkownika. Oprócz replikacji, robak może pełnić dodatkowe funkcje, takie jak niszczenie plików, wysyłanie poczty  lub pełnienie roli backdoora lub konia trojańskiego.

 Potrafią uzupełniać i zmieniać swoją funkcjonalność pobierając z sieci dodatkowe moduły. Posiadają również możliwość zdalnego sterowania dalszym działaniem, tworząc botnety.

Sniffer – program komputerowy lub urządzenie, którego zadaniem jest przechwytywanie i ewentualnie analizowanie danych przepływających w sieci.

Wspólną cechą wielu takich analizatorów jest przełączenie karty sieciowej w tryb mieszany, w którym urządzenie odbiera wszystkie ramki z sieci, także te nieadresowane bezpośrednio do niego; sniffery mogą być uruchamiane także na routerze lub na komputerze będącym jedną ze stron komunikacji sieciowe.

Sniffer stanowi nieodzowne narzędzie diagnostyczne większości administratorów sieci, zwłaszcza podczas diagnostyki problemów z niezawodnością lub wydajnością połączeń. Może być również stosowany do monitorowania aktywności sieciowej osób trzecich. 

 Adware - jego celem jest wyświetlanie banerów reklamowych  i dzięki temu przekierowywanie wyników wyszukiwania na strony reklam.
Oprogramowanie adware może denerwować, ale nie wyrządza szkody na komputerze i nie pokazuje swojej obecności w systemie – nie ma swojej ikony w zasobniku systemowym i nie jest wyświetlane w menu programu na liście zainstalowanych plików. Programy Adware często nie posiadają procedury dezinstalacji i wykorzystują technologie, które zahaczają o technologię wirusów pomagającą programowi ukradkiem wniknąć do komputera i pozostać niezauważonym.

3.Oprogramowania antywirusowe. 

Program antywirusowy – program komputerowy, którego celem jest wykrywanie, zwalczanie i usuwanie wirusów komputerowych. Współcześnie najczęściej jest to pakiet programów chroniących komputer przed różnego typu zagrożeniami.

W celu ochrony przed większością nowych wirusów, konieczne jest regularne aktualizowanie oprogramowania antywirusowego. W większości rodzajów programów antywirusowych możliwe jest ustawienie automatycznych aktualizacji.

Darmowe programy antywirusowe : 

• AVG Anti-Virus Free - Drugi w kategorii najpopularniejszych darmowych programów antywirusowych. Aplikacja pozwala na bezpieczne przeglądanie stron internetowych, skanowanie plików i czuwanie nad komputerem w trybie rzeczywistym. 

• avast! Free Antivirus - Avast potrafi zabezpieczyć komputer przed złośliwym oprogramowaniem i czuwać na bieżąco nad tym co instalujemy na komputerze. Jest to obecnie najpopularniejszy antywirus na świecie.

 

• Microsoft Security Essentials - "Program Microsoft Security Essentials chroni przed wirusami, programami szpiegującymi i innym szkodliwym oprogramowaniem. Zapewnia ochronę w czasie rzeczywistym na komputerach w domu i małej firmie." 

•  Avira Free Antivirus - Ochrona w czasie rzeczywistym, wygodny i elegancki interfejs to najważniejsze cechy tego darmowego programu.  Aplikacja potrafi zabezpieczyć komputer przed całym szeregiem złośliwego oprogramowania, czyli wirusy, rootkity, a nawet dialery.

Fotografia analogowa i cyfrowa

Fotografia analogowa  - nazywana  fotografią tradycyjną,  – fotografia w której nośnikiem obrazu są chemiczne materiały światłoczułe np.filmy, płyty, papiery itp. W fotografii tradycyjnej dominuje fotografia srebrowa, czyli fotografia oparta na światłoczułych halogenkach srebra. Do fotografii tradycyjnej zaliczają się też szlachetne techniki fotograficzne wykorzystujące światłoczułe właściwości chromianów.

 Fotografia tradycyjna ma wiele zalet w porównaniu z fotografią cyfrową. Zaletą pozostaje rozdzielczość, nawet przy użyciu małego formatu.

Fotografia cyfrowa - polega na utrwaleniu obrazu w postaci cyfrowej, a nie, jak w fotografii tradycyjnej, na chemicznym nośniku światłoczułym. Do wykonywania zdjęć,służy sprzęt o odmiennej konstrukcji: cyfrowy aparat fotograficzny.Utrwalenie obrazu w aparatach cyfrowych odbywa się poprzez pomiar jasności poszczególnych pikseli matrycy, na którą pada światło poprzez obiektyw.Każde zdjęcie posiada dokładnie określoną rozdzielczość obrazu wyrażoną w pikselach.

 Camera obscura  – prosty przyrząd optyczny pozwalający uzyskać rzeczywisty obraz. Pierwowzór aparatu fotograficznego.Camera obscura bywa nazywana również ciemnią optyczną lub kamerą otworkową.

Urządzenie to zbudowane jest z poczernionego wewnątrz pudełka. Na jednej ściance znajduje się niewielki otwór spełniający rolę obiektywu, a na drugiej matowa szyba  lub kalka techniczna. Promienie światła wpadające przez otwór tworzą na matówce odwrócony i pomniejszony obraz. Wstawiając w miejsce matówki kliszę fotograficzną można otrzymać zdjęcie.

 

 Obraz otrzymany za pomocą camera obscura posiada następujące cechy: miękkość, łagodne kontrasty, rozmycie, nieskończoną głębię ostrości oraz zupełny brak dystorsji, a wykonany na materiale barwnym – pastelową kolorystykę.

 Pierwszy znany  naukowy opis ciemni optycznej znajduje się w rękopisach ,pochodzących najprawdopodobniej z 1020 roku, arabskiego matematyka Alhazena Hasana z Basry.

Schemat działania

Budowa aparatu analogowego

To rodzaj aparatu fotograficznego, który rejestruje obraz za pomocą nośników analogowych, takich jak np. błona pokryta światłoczułą emulsją. Obecnie wypierany przez aparaty cyfrowe, rejestrujące zdjęcia w postaci ciągu zer i jedynek. Oparta na światłoczułych halogenkach srebra.

 

Materiał światłoczuły –  pojęcie oznaczające wyroby wykazujące wrażliwość na światło, które są wykorzystywane w różnorodnych procesach fotograficznych. Należą do nich zarówno materiały wrażliwe na światło widzialne, jak również na podczerwień i ultrafiolet.

Podział materiałów fotograficznych, to materiały pozytywowe lub negatywowe, oraz materiały monochromatyczne  lub kolorowe, osobnym materiałem światłoczułym są matryce cyfrowe, mogące również rejestrować światło widzialne i niewidzialne ludzkim okiem.

Rodzaje  materiałów światłoczułych ze względu na nośnik warstwy światłoczułej:

• błona fotograficzna – elastyczne przezroczyste podłoże z tworzywa sztucznego służące do zapisu pojedynczych zdjęć fotograficznych
• klisza – sztywna płyta: szklana, metalowa lub z tworzywa sztucznego
• papier fotograficzny – podłoże elastyczne papierowe lub z tworzyw sztucznych, nieprzeźroczyste, koloru białego, służące do wykonywania odbitek fotograficznych
• taśma filmowa – elastyczne przezroczyste podłoże z tworzywa sztucznego służące do zapisu zdjęć wieloklatkowych umożliwiające utrwalenie kolejnych faz ruchu
• matryca światłoczuła – cyfrowy sensor wykorzystywany w fotografii cyfrowej.

 

Aparat cyfrowy – aparat fotograficzny rejestrujący obraz w postaci cyfrowej.

 Jego zaletą jest to, że otrzymane zdjęcia mogą być w prosty sposób zmieniane na komputerze, a następnie drukowane w dowolnej liczbie kopii.

Karty pamięci, stosowane w aparatach cyfrowych jako nośnik danych, mogą pomieścić dużo więcej zdjęć niż błony fotograficzne, w związku z tym fotografowanie za pomocą aparatów cyfrowych jest tańsze.

 

Typy aparatów cyfrowych

 
Lustrzanki cyfrowe konstrukcja oparta jest na klasycznej lustrzance jednoobiektywowej gdzie błonę światłoczułą zastąpiła duża matryca, o rozmiarach porównywalnych z pojedynczą klatką filmu małoobrazkowego 24 × 36 mm. W optycznym wizjerze widoczny jest obraz rzutowany na matówkę bezpośrednio z obiektywu aparatu poprzez uchylne lustro zasłaniające migawkę i matrycę. W momencie robienia zdjęcia lustro się unosi a światło kierowane jest na matrycę. Istotną zaletą lustrzanek jest możliwość wymiany obiektywów.

 

Zmiennoobiektywowe aparaty kompaktowe - aparaty wielkością przypominające zwykłe aparaty kompaktowe jednak posiadające matrycę o rozmiarze podobnym jak w lustrzankach.

 

 Aparaty typu bridge camera - szeroka grupa aparatów, których wspólną cechą jest brak optycznego układu celowniczego występującego w lustrzankach oraz brak cech konstrukcyjnych i użytkowych pozwalających jednoznacznie zaliczyć je do kompaktów. Oferują możliwość ręcznego ustawienia wielu parametrów, pod względem rozwiązań ergonomicznych zbliżone bywają do lustrzanek. Oprócz ekranu podglądu LCD przeważnie wyposażone są w wizjer elektroniczny zapewniający podgląd obrazu wprost z matrycy. Typowe było także wyposażenie w niewymienne obiektywy zmiennoogniskowe, niekiedy o dużej transfokacji, jednak od 2008 roku pojawiają się na rynku aparaty tej grupy zapewniające możliwość wymiany obiektywów.

 

 Aparaty kompaktowe - forma rozwojowa analogowych aparatów kompaktowych charakteryzująca się zwartą budową i niewielkimi rozmiarami oraz znacznym uproszczeniem i zautomatyzowaniem obsługi. Niewielkie rozmiary przetworników a co za tym idzie bardzo krótkie ogniskowe stosowanych obiektywów powodują, iż aparaty te charakteryzują się dużą głębią ostrości, co z kolei powoduje, iż niekiedy nie stosuje się w nich układów ustawiania ostrości.

 

Prawa autorskie.

Prawo autorskie-  zbiór norm prawnych, których przedmiotem jest zapewnienie ochrony twórczości naukowej, literackiej i artystycznej. W znaczeniu podmiotowym to uprawnienia majątkowe i osobiste autora do stworzonego przezeń dzieła. Prawa osobiste twórcy nigdy nie wygasają i nie mogą zostać przeniesione na inne osoby, natomiast prawa majątkowe są zbywalne i dziedziczne lecz wygasają z upływem określonego czasu.

Prawo autorskie zabrania dokonywania bez zgody autora skrótów, przeróbek, przekładów itp., strzeże przed plagiatem.

 

Utwór – termin prawniczy z zakresu prawa autorskiego, który według Ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych jest zdefiniowany następująco:

...każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia.

 Utwór jest przedmiotem prawa autorskiego od chwili ustalenia, chociażby miał postać nieukończoną, a poza pewnymi wyjątkami właścicielem tych praw jest twórca utworu, który nabywa je automatycznie bez konieczności spełnienia jakichkolwiek formalności.

 

Licencja oprogramowania – umowa na korzystanie z utworu jakim jest aplikacja komputerowa, zawierana pomiędzy podmiotem, któremu przysługują majątkowe prawa autorskie do utworu, a osobą, która zamierza z danej aplikacji korzystać.

Umowa taka powinna określać przede wszystkim formy wykorzystania utworu, czyli warunki na jakich licencjobiorca jest uprawniony do korzystania z programu. W Polsce Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych jako podstawowe elementy określające pola eksploatacji wskazuje zakres, miejsce i czas korzystania z utworu, przy czym jest to wyliczenie przykładowe i strony umowy mogą dowolnie kształtować charakter licencji.

Typy licencji :

Licencja Freeware - Oprogramowanie darmowe, rozpowszechniane po kosztach nośnika danych. Oprogramowanie freeware może być objęte ochroną praw autorskich lub nie. 

 

Licencja Public Domain - Licencja dobroczynna czyniąca z oprogramowania własność ogółu, w myśl czego autor lub autorzy oprogramowania zrzekają się praw do upowszechniania oprogramowania na rzecz ogółu użytkowników. 

 Adware – rodzaj  licencji oprogramowania. Adware jest oprogramowaniem rozpowszechnianym za darmo, ale zawierającym funkcję wyświetlającą reklamy.

 

 

 Cardware - rodzaj licencji oprogramowania wywodzący się od Freeware i Shareware. Używany przez autorów, którzy udostępniają swoje programy za darmo: w zamian za to oczekują, że użytkownik przyśle im kartkę pocztową ,najczęściej z miejscowości, w której mieszka. Wymóg ten bywa mniej lub bardziej kategoryczny w zależności od konkretnej licencji. Niektóre uzależniają od tego legalność używania programu, inne pozostawiają to dobrej woli użytkownika jako sposób na wyrażenie wdzięczności autorowi.

Licencja GNU - powstały w ramach projektu GNU zbiór reguł, zgodnie z którymi rozprowadzane jest tzw. "wolne oprogramowanie". Na zasadach Powszechnej Licencji Publicznej udostępniane jest m.in. jądro systemu operacyjnego Linux oraz większość oprogramowania dla niego przeznaczona. Podstawowym celem przyświecającym twórcom licencji było umożliwienie producentom oprogramowania prawnie zagwarantowanej możliwości tworzenia produktów wolno dostępnych dla wszystkich użytkowników. 

Licencja Shareware - rodzaj licencji oraz oprogramowanie rozpowszechniane na jej zasadach, która zezwala na bezpłatne korzystanie z oprogramowania przez okres próbny (zazwyczaj 1 miesiąc), co ma zachęcić użytkownika do zakupu oprogramowania. W przypadku korzystania z oprogramowania w sposób niekomercyjny licencja typu shareware umożliwia przedłużanie tego okresu. 

Licencja Demo - celowo zubożona przez autorów wersja programu, która jest udostępniana za darmo. Taki zabieg marketingowy ma na celu wzbudzić zainteresowanie danym produktem - najczęściej grą komputerową. Istnieją trzy rodzaje oprogramowania demo: prezentacja pozwalająca jedynie oglądać przygotowane przez autorów możliwości programu lub komputera (np. w dziedzinie jakości grafiki, jaką może wyświetlać, czy szybkości animacji - tzw. rolling demo), wersja interaktywna pozbawiona pewnych funkcji w stosunku do pełnej wersji oprogramowania oraz wersja pełna, ale o ograniczonym czasie działania (zwykle 7, 30 lub 60 dni). Na rozpowszechnianie programu (np. w internecie) należy uzyskać zgodę autora. 

 Trial – rodzaj licencji na programy komputerowe polegający na tym, że można go używać przez z góry ustalony czas (od 7 do 90 dni). Programy na tej licencji są w pełni funkcjonalne. Po upływie ustalonego czasu, jedyną rzeczą, na którą pozwoli program to rejestracja albo usunięcie z dysku twardego. Zazwyczaj wersje próbne rozprowadzane są na tej licencji.

OEM -Original Equipment Manufacturer  – przedsiębiorstwo sprzedające pod własną marką produkty wytworzone przez inne firmy. OEM nie zawsze jest wytwórcą, a nawet nie jest producentem, lecz czasem tylko sprzedawcą sprzętu dla użytkownika końcowego, choć zdarza się też, że jest jego projektantem.

W większości przypadków OEM nie dodaje wartości do wyposażenia, a jedynie znakuje je własnym logo. Nazwa OEM jest umieszczana na urządzeniach przez wytwórcę, na mocy zawartej umowy. Niekiedy OEM dodaje wartość do produktu, np. łącząc sprzęt i oprogramowanie w gotowe systemy.

 Donationware - jest jednym z typów licencji Otherware. Oprogramowanie na tej licencji może być dowolnie modyfikowane, kopiowane i dystrybuowane pod warunkiem, że licencjobiorca zapłaci autorowi symboliczną kwotę. Wielkość opłaty zależy od licencjobiorcy.

 Abandonware − oprogramowanie, którego twórca już nie sprzedaje i nie zapewnia dla niego obsługi. Spotyka się również użycie tego określenia w stosunku do oprogramowania, którego twórca świadomie zaprzestał rozwoju i wsparcia produktu. Określenie „abandonware” nie jest używane w odniesieniu do starszych wersji danego oprogramowania, które już nie są sprzedawane i wspierane, o ile producent nadal wspiera i sprzedaje oprogramowanie, które stanowi kontynuację tych wersji.

Licencja Firmware -licencja obejmująca oprogramowanie układowe, tzn. umieszczone na stałe w sprzętowej części systemu komputerowego. 

 

Licencja jednostanowiskowa - to licencja uprawniająca użytkownika do zainstalowania nabytego oprogramowania tylko na jednym stanowisku komputerowym. Użytkownikowi nie wolno udostępniać takiego oprogramowania w sieci ani używać na więcej niż jednym komputerze w tym samym czasie. Zezwala natomiast na sporządzanie kopii zapasowej oprogramowania. 

 

Licencja grupowa - określa, że zakupiony program może być użytkowany w sieci lub innym zestawie komputerów (np. szkolna pracownia) w ustalonej ilości, tzn. może być instalowany tylko na określonej maksymalnej liczbie stanowisk. Podobną zasadą opatrzone są programy sprzedawane z licencją sieciową (Network licence). 

Licencje Creative Commons (CC) – zestaw licencji, na mocy których można udostępniać utwory objęte prawami autorskimi. Licencje te są tworzone i utrzymywane przez organizację Creative Commons.

Licencje Creative Commons pozwalają twórcom utworów zachować własne prawa i jednocześnie dzielić się swoją twórczością z innymi. Zasada „wszelkie prawa zastrzeżone” zostaje zastąpiona zasadą “pewne prawa zastrzeżone”.

 

Odpowiedzialność karna :

Działalność wytwórcza o indywidualnym charakterze, której efekt (utwór) ustalony jest w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia podlega regulacjom prawa autorskiego. Oznacza to, że przepisy ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych określają sposób ochrony tych utworów. Przepisy te kształtują między innymi odpowiedzialność karną, a więc następstwa naruszeń zasad wykonywania prawa autorskich lub pokrewnych.

 

Odpowiedzialność karną ponosi ktoś, kto przywłaszcza sobie autorstwo albo wprowadza w błąd co do autorstwa całości lub części cudzego utworu albo artystycznego wykonania. Podlega on wówczas grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 3.

Karze grzywny, karze ograniczenia wolności lub pozbawienia wolności do roku podlega natomiast osoba, która w celu osiągnięcia korzyści majątkowej narusza cudze prawa autorskie (np. wyłączne prawo twórcy do korzystania z utworu i rozporządzania nim na wszystkich polach eksploatacji.Karze grzywny, karze ograniczenia wolności lub pozbawienia wolności do lat 2 podlega podmiot, który bez uprawnienia albo wbrew jego warunkom rozpowszechnia cudzy utwór.

 Gdyby miała miejsce sytuacja, w której sprawca uczynił sobie z popełniania przestępstwa tego typu przestępstwa stałe źródło dochodu albo działalność przestępną, organizuje lub nią kieruje, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 5.

Z kolei z karą pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5 powinien liczyć się podmiot, który w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, bez uprawnienia albo wbrew jego warunkom nabywa przedmiot będący nośnikiem utworu, artystycznego wykonania, fonogramu, wideogramu rozpowszechnianego lub pomaga w jego zbyciu lub też przedmiot ten przyjmuje lub pomaga w jego ukryciu.

Odpowiedzialność karna :

-włamanie do komputera

-podrzucenie wirusa

-piractwo komputerowe

-plagiat

Dozwolony użytek :

-udostępnianie RTV

-radio internetowe

-przedruki

-cytaty

Usługi internetowe WWW

ZAGADNIENIA :

Strona internetowa WWW - jest dokumentem lub zasobem informacyjnym, do którego dostęp jest możliwy za pośrednictwem przeglądarki internetowej.

Strony WWW mogą być wzbogacone o elementy stworzone w oparciu o technologię Flash czy sekcje tworzone dynamicznie w momencie wysyłania przez przeglądarkę zapytania do serwera.

Zbiór powiązanych tematyczne stron internetowych zamieszczanych na jednym serwerze jest często określany mianem serwisu internetowego.

Poczta elektroniczna, e-poczta, e-mail  – usługa internetowa, w nomenklaturze prawnej określana zwrotem świadczenie usług drogą elektroniczną, służąca do przesyłania wiadomości tekstowych, tzw. listów elektronicznych – stąd zwyczajowa nazwa tej usługi.

Wraz z wiadomością tekstową można przesyłać dane innego typu w formie tzw. Załączników.

E-mail został wymyślony w roku 1965.

Czat  – rodzaj rozmowy między dwoma lub wieloma użytkownikami komputerów za pośrednictwem Internetu lub innej sieci komputerowej, polegającej na naprzemiennym przesyłaniu wiadomości tekstowych.

Najpowszechniejszym znaczeniem tego słowa jest serwis internetowy służący do komunikacji wielu osób.

 Zwykle istnieją dwa rodzaje rozmowy – prywatna, której przebieg mogą śledzić tylko dwie osoby, oraz publiczna, dostępna dla wszystkich zalogowanych użytkowników.

 

 Wideokonferencja – interaktywna komunikacja multimedialna, polegająca na przesyłaniu z dużą prędkością obrazu oraz dźwięku, w czasie rzeczywistym pomiędzy odległymi lokalizacjami. Osoby posiadające sprzęt umożliwiający wykorzystywanie wideokonferencji mogą między sobą rozmawiać i jednocześnie widzieć się nawzajem.

Podobnie jak telekonferencja daje możliwość prowadzenia rozmów z wieloma użytkownikami jednocześnie. Różnicą jest to, że rozmowy prowadzone są za pomocą kamer internetowych lub telefonów komórkowych.

Stanowisko uczestnika wideokonferencji musi być wyposażone w komputer z łączem telekomunikacyjnym o szybkości min. 128 kb/s, kamerę wideo, mikrofon oraz odpowiednie oprogramowanie umożliwiające usługę wideokonferencji, którym najczęściej jest komunikator internetowy (np. Skype, AQQ).

E–nauka – nauczanie z wykorzystaniem sieci komputerowych i Internetu, oznacza wspomaganie procesu dydaktyki za pomocą komputerów osobistych i Internetu. Pozwala na ukończenie kursu, szkolenia, a nawet studiów bez konieczności fizycznej obecności w sali wykładowej. Doskonale uzupełnia również tradycyjny proces nauczania. E–learning to tylko jeden z elementów edukacji, dlatego edukacja w czasie rzeczywistym dotyczy znacznie obszerniejszego zasięgu usług niż e–learning.

E-praca – forma organizacji pracy polegająca na świadczeniu pracy poza jednostką organizacyjną pracodawcy za pomocą środków komunikacji elektronicznej.

Wykonywanie pracy w dowolnej odległości od miejsca zatrudnienia, np. siedziby firmy. W takiej formie wykorzystuje się wszelkie możliwości komputera i najnowsze rozwiązania technologii komunikacyjnej – Internet, e-mail, rozmowy na żywo, wideokonferencje. E – praca umożliwia pracę osobom, które z przyczyn od siebie niezależnych nie mogą wychodzić z domu.

E-zakupy  - sposób nabywania towarów i usług za pośrednictwem internetu.W ostatnim czasie cieszą ogromną i stale rosnącą popularnością.Ludzie uważają, że zakupy online osiągnęły swój szczyt, ale prawdą jest, że jesteśmy dopiero na początku ery zakupów internetowych.

E-bank - bankowość elektroniczna– forma usług oferowanych przez banki, polegająca na umożliwieniu dostępu do rachunku za pomocą urządzenia elektronicznego: komputera, bankomatu, terminalu POS, telefonu  i linii telekomunikacyjnych, w tym Internetu.

Usługi bankowości elektronicznej są także określane jako telebanking .

Zależnie od wykorzystanych rozwiązań umożliwia wykonywanie operacji pasywnych oraz aktywnych (np. dokonanie polecenia przelewu, założenie lokaty terminowej).

Wideo na życzenie  – wideo na żądanie, pot. także oglądanie na żądanie – usługa zezwalająca na oglądanie nadawanego materiału filmowego lub słuchanie nadawanego nagrania dźwiękowego w wybranym przez kogoś czasie, późniejszym niż czas emisji. Nadawana audycja może być dzięki temu przesunięta w odbiorze dla pojedynczego widza i słuchacza.

Fora dyskusyjne- występujące jako samodzielny serwis lub jako część istniejącej strony. Forma grupy dyskusyjnej służąca do wymiany informacji, poglądów i opinii między osobami zarejestrowanymi w bazie użytkowników forum.

Fora internetowe są jedną z najpopularniejszych metod komunikacji. Prowadzone są przy właściwie każdym dużym serwisie internetowym czy portalu, również jako element stron niektórych firm czy urzędów.

Samodzielnie funkcjonujące fora poświęcone są najczęściej konkretnej tematyce i zrzeszają użytkowników dzielących wspólne zainteresowania.